Machiavelli – Hükümdar: Halkların Ayaklanmaları

Bu iki devlet modeli de düşünüldüğünde, Türklerin devletinin ele geçirilmesinin daha zor olacağı ancak sonrasında daha kolay elde tutulacağı anlaşılacaktır. Türklerin devletini ele geçirme konusundaki zorluklar şunlardır: Bu devletin beyleri işgalcileri çağırmazlar ve hükümdarın etrafındakiler de, belirtmiş olduğum nedenlerden dolayı isyan çıkartarak işgalin yolunu açmazlar. Hepsi hükümdarın emrinde ve ona bağlı olduklarından, hükümdarın kuyusunu kazmaları düşük bir olasılıktır ve böyle bir yola girseler bile, bahsedilen sebeplerden dolayı halk onların peşinden gitmeyeceği için, bu yöntemin pek de yarar sağlaması beklenemez. Durum böyle olduğundan Türklere saldıracak olanın, onları bir bütün olarak bulacağını hesaba katması ve karşısındaki iktidarın çatırdamasını beklemektense, kendi güçlerine ümit bağlaması daha yararlıdır. Ancak Türkler savaşta bozguna uğrarlarsa ve ordularını yeniden düzenleyemezlerse, halk bir başkasına itaat etmediğinden, geriye hükümdarın soyundan gelenlerden başka endişe duyulacak birileri kalmaz. Kazanan tarafın nasıl zaferden önce halktan bir beklentisi olamıyorsa, zaferden sonra da onlardan korkusu olmaz.

Bunun tam tersini de Fransa gibi yönetilen krallıklarda görürüz. Bu krallıklara, onların baronlarını kazanarak kolaylıkla girilebilirsiniz, çünkü her zaman yönetimden hoşnut olmayanlar ve değişim isteyenler vardır. Bu gerekçelerle size devletin yolunu açıp zaferinizi kolaylaştırabilirler ancak sonrasında, size yardım edenlerin ve baskı yaptıklarınızın hoşnutsuzluğu, size bitmek bilmeyen sıkıntılar getirir. Hükümdarın soyunu kurutmanız yeterli olmaz, çünkü daha bu değişimin beyleri vardır ve onları ne memnun edebilir ne de ortadan kaldırabilirsiniz. Böyle olunca da her aksilikte bu devletteki iktidarınızı kaybetme tehlikesi yaşarsınız.

Machiavelli – Hükümdar kitabında halkların yöneticilerine karşı ayaklanmaları hakkında tespitlerini yazarken Türkler ve Fransızları karşılaştırarak örnek veriyor. Machiavelli, Hükümdar kitabında bence oldukça fazla Türkler hakkında örnek veriyor ve bu olumlu örnekler Türk milletinin, diğer devletler tarafından nasıl özenildiğini gösterirken geçmiş tarihimi tanımam açısındanda ekstra bakış açısı oluyor. Makaveli’nin bu düşüncelerini, o’nu okumadan öncede düşündüğümü hatırlıyorum. Benim düşüncem ise şu şekildeydi; biz Türkler olarak hükümeti beğensekte, beğenmesekte devletimize bağlı ve her zaman onun bekasına hizmet eden bir milletiz.

Geçmiş dönemlerde kriz nedeniyle Yunanistan ve İspanya’da çıkan halk ayaklanmalarına karşı, Türkiye’de çıkan ekonomik krizlerde ayaklanmak yerine her zaman devletimizin yanında olmayı tercih eden bir milletiz. Irkçılığı, milliyetçiliği savunan biri değilim, ne kadar felsefesini bilmesemde dünya vatandaşı olma fikri çok güzel bir fikir olarak kulağıma hoş geliyor. Ancak Türk olmaktanda ayrıca bir gurur duyuyorum. İlber Ortaylı’nın da Kafa TV’de bahsettiği gibi Türk kimliğinin, vatandaşlığının satılmasını ya da rastgele dağıtılmasını rezalet olarak düşünüyorum. İlber Ortaylı’nında dediği gibi Türk vatandaşı olmak için Balkanlarda, Anadolu’da ve Kafkafya’da olduğu gibi bu tarihin çilesini çekmek ya da çilesini çekenlerin içine doğmak gerekiyor. Balkan savaşlarında açlık ve kıtlık çekip zulümden anadoluya kaçanların büyüttüğü çocuklarla bu çileleri çekmemiş olan ya da hiç haberi olmamış olan ebeveynlerin çocukları ne demek istediğimi pek anlayamazlar. İşte o insanlarda tam olarak İspanya’da, Yunanistan’da vb. yerlerde isyanlar çıkarken Türk vatandaşları nasıl devletlerine destek olduklarını sorgulayıp dururlar.