En Sevdiğim Tabağım Kırıldı!

En sevdiğim tabağımı kırdım. Yemek tabağıydı ama… Diğer yemek tabakları gibi küçük değildi. Servis tabakları gibi büyükte değildi. Çok ideal bir büyüklükteydi. Rengi sarıydı. Pastel rengi sarı ama… Öyle çok cafcaflı da değil, solukta değildi. Nasıl desem aileden biri gibi sarısıydı. İdeal sarıydı yani. Görünce sanki geçmiş günlerden gelen bir dost görmüş gibi hissettiren sarıydı. 4 tane daha yemek tabağım var ama onlar bir grup, kırılan tabağım ise tüm isteklerimi karşılayan tek başına dev bir gruptu. Diğerleri çeteleşmiş/gruplaşmış, bu tabak ise yalnız tek başına asosyal bir tabaktı. Onu kullandıkça sanki kendi kendimi kullanıyormuş gibi aidiyet duyuyordum. Kırılan tabağımın bilge bir duruşu vardı. Sanki yemek yerken sadece bir araç değil, bir amaçta veriyordu bana.

Kırılan tabağımı çok seviyordum. Kendime yakın buluyordum. Şimdi onsuz ne yapacağım bilmiyorum. Karpuz çekirdekleri her yere dağıldı, karpuz suyu yere aktı, yer yapış yapış oldu. Bu bir problem. Ama çözülür. Peki o tabağın kırılması nasıl çözülür? Çözülmez. Gitti. Artık o yok. Bundan sonra nasıl yapacağım bilmiyorum. O tabak çok ideal bir ölçüydü. Mesela kızartma yaptığım zaman tam o tabak kadar yapardım bana yeterdi. Ama şimdi bir tabak patates kızartması için, bir tabak soğan halkası ve tavuk kızartması için kullanıyorum. Tepsime iki tabak koyduğum zaman bardak vs. koymak için yer kalmıyor ve iki tabak kızartma bana fazla geliyor, tam ölçüyü tutturamıyorum. Oysa sen olsan ideal ölçüyü direk ayarlardım ve yeteri kadar kızartırdım.

Artık karpuz/kavun kestiğim zamanda istediğim kadar yiyemiyorum. Çünkü tabak ufak geliyor. İki dilim kesmeye kalksam bir dilimin yarısını tezgah başında yemek zorunda kalıyorum çünkü tabağa sığmıyor. Ama sen oldunmu iki dilim karpuz tam sığıyordu. Seni çok özlüyorum sarı tabağım. Sen suyun altında 5 bar havan kaldığında, ahtapotunu sana uzatan buddy gibiydin. Bana hayat veriyordun. Bu hayat seninle güzeldi. Sensiz hiç bir şey yeteri kadar değil. Bu bisikletin üzerinde artık dengemi sağlayamıyorum.

Seni unutmayacağım sarı tabak. Lütfen sende beni unutma. 3 senedir senden yiyorum. Diğer tabaklar sadece misafirler için vardı. Ama sen… Sen benimdin. Seninle ben çok güzel yiyecekler yedik. En lezzetli yiyeceklerde yanımda sen vardın. Teşekkür ederim dostum. Seni unutmayacağım.