Ömer Karaoğlu – Hasret Kafesi

Tam olarak siyasi düşünceden uzak olmak istiyorum fakat görüyorum ki bu düşünceden uzak olmak benim için neredeyse imkansız. Çünkü verilmiş siyasi kararların yakmış olduğu ateşte cayır cayır yanıyor memleketimiz. Yanan bizim memleketimiz, yitip giden bizim şehidimiz, yanan şehidimin ocağı, yitip giden 60 yaşına gelmiş olsa bile annesi tarafından çocuğum diye sevilen bir yiğit. Babaydı benim şehidim. Şimdi 74 milyon yetim kaldı.

Amaç neydi? Amaç 3 tarafı denizlerle çevrili olan bu cennet vatanımın dört bir yanında bombalar patlamasın, birliğimiz ve dirliğimiz korunsun diye vatan hainleri karşısında dik durmaktı. Amaç verilmiş yanlış kararların, doğurduğu sonuçları 74 milyon yetimin çekmemesi için zalimlere dur demekti. Hangi zalim sana nasıl kıydı şehidim?

Ama Rabbim Kahhar ism-i şerifi ile bu zalimleri ve bu zalimleri ve bu zalimleri bu noktaya taşıyan kişileri elbet kahredecek ve mahvedecektir.

Haber sitelerine her gün gördüğümde karşıma ilk çıkan neden bir şehit haberi oluyor? Artık şehit haberlerini detaylıca okumuyorum. Haberin başlığı Ömer Karaoğlu‘nun seslendirdiği Hasret Kafesi ezgisindeki şu mısralar aklıma geliyor: “Ah” diyor deyin; “Ah ben de olabilsem, şimdi kardeşimin yanında” Sarılsam ona ve yüzümü sürüversem, komşu olsam inci tahtına…

Ömer Karaoğlu – Hasret Kafesi Ezgisi Sözleri

Hasret kafesindeki düşüncelerim
Yürüyün kardeş şimdi yarına
Ümit yellerim ve sevda güvercinim
Neyler şehidim inci tahtında?

Söyleyin ona kardeşin özler seni
Konuğu oldun düşlerimin
İkram edermiş sana hasretlerini
Billuru oldun gözlerimin

“Ah” diyor deyin;
“Ah ben de olabilsem, şimdi kardeşimin yanında”
Sarılsam ona ve yüzümü sürüversem
Komşu olsam inci tahtına

Söyleyin ona kardeşin özler seni
Konuğu oldun düşlerimin.
İkram edermiş sana hasretlerini
Billuru oldun gözlerimin